Faalangst is het bang zijn te mislukken als een prestatie geleverd moet worden die beoordeeld zal worden

Faalangst is de angst om te falen, te kort te schieten of om aan bepaalde verwachtingen van jezelf of anderen niet te kunnen voldoen.

Faalangst kan zich uiten op 3 vlakken: cognitief, sociaal en motorisch vlak. Bij cognitieve faalangst staat de angst om te mislukken bij een intellectuele prestatie centraal, bij sociale faalangst de angst om afgewezen te worden en bij motorische faalangst de angst om te mislukken bij fysieke handelingen.

Faalangst heeft drie dimensies: de cognitieve (denken), de gevoelsmatig-lichamelijke (voelen) en de gedragsmatige (doen). Een persoonlijkheidskenmerk dat nauw samenhangt met het angst- of spanningsniveau is het gevoel van eigenwaarde.

Er zijn twee soorten faalangst:

• Actief faalangstigen doen heel hard hun best, doorgaans op een perfectionistische manier. Zij zijn ervan overtuigd dat het van de details zal afhangen of ze succes zullen hebben. Ze durven daarom nauwelijks ontspanning te nemen.
• Passief faalangstigen worden gekenmerkt door een passief vermijdend gedrag. De confrontatie met de opdracht wordt uit de weg gegaan. Vaak vlucht men in ontspanningsactiviteiten of klussen.

De uitingen van faalangst zijn niet altijd rechtstreeks te observeren. Het meest in het oog springend zijn het negatief denken, het gebrek aan zelfvertrouwen, overmatige angst en spanning en het vermijdingsgedrag of het te veel doen.

Hoewel angst ook een positief effect kan hebben, is angst hoofdzakelijk een destructief gevoel, dat je belemmert, je rot laat voelen en in geval van faalangst ervoor zorgt dat je onder je mogelijkheden presteert.

Centraal in de training staat het versterken van het gevoel van eigenwaarde en het aanreiken van handvatten voor de opbouw van zelfvertrouwen. Met als doel een persoon te worden die invloed uitoefent op zijn gevoel, leven, denken, gedrag, omgeving.